Contentverzamelaar

Contentverzamelaar

Contentverzamelaar

Siti
“Het is ongelofelijk hoeveel ik gegroeid ben als migrant, als persoon, als moeder, als echtgenote, en als vrouw”

Mijn naam is Siti. Ik ben geboren in 1983 in de stadstaat Singapore. In 2008 ben ik naar Nederland gekomen en in 2010 naar Almere. Nu woon ik in de Verzetswijk in Almere. Dit is mijn verhaal.
 
Ik ben de jongste van vier kinderen, geboren uit liefhebbende ouders in het kleine land Singapore, dat ongeveer 5 miljoen inwoners telt. Het is een zeer rijk, modern en bruisend land in Zuidoost-Azië, met hoge wolkenkrabbers en moderne architectuur.
 
Ik ben opgegroeid in een veilige, beschermde en bevoorrechte omgeving. Ik ging naar goede scholen en mocht allerlei activiteiten doen, zoals watersporten en muziek maken. Ik bracht ook veel tijd door met mijn familie en uitgebreide familie, vierde verjaardagen en culturele en religieuze festiviteiten samen, zoals het "Eid" (Suikerfeest). 
 
Toen ik opgroeide, droomde ik er zelfs niet van om elders in de wereld te wonen, totdat ik in 2004 mijn vriend (en huidige echtgenoot) ontmoette. We werden meegesleurd in een wervelwindromance in Singapore toen hij uitwisselingsstudent was aan mijn universiteit. 
 
Na een lange-afstandsrelatie te hebben gehad, waar ik niet van genoot, besloot ik de sprong in het diepe te wagen en in 2008 naar Amsterdam te gaan om mijn master in Internationaal en Europees recht aan de Universiteit van Amsterdam te doen, en om in hetzelfde land te zijn als mijn man. Aanvankelijk woonde ik op mezelf in een studentenstudio, en ik genoot van de vrijheid van het student zijn in een vreemd land. 
 
Twee jaar later, in 2010, besloten we te gaan samenwonen, en omdat mijn man toen in Almere werkte, besloten we samen een woning te zoeken in de Staatsliedenwijk. Ik vond Almere veel rustiger dan Amsterdam. Er was veel minder vertier en er waren veel minder uitgaansgelegenheden. Als jong stel reisden we bijna elk weekend naar Amsterdam om met onze vrienden af te spreken.
 
Na een heerlijk studentenleven te hebben gehad, begon ik de stress van een migrantenvrouw in een vreemd land te voelen, vooral in de periode van 2011-2013. Ik was toen volledig financieel en emotioneel afhankelijk van mijn man voor bijna alle aspecten van mijn leven. Ik vond dat, omdat ik mijn familie en vrienden in Singapore opgaf om naar Nederland te verhuizen om bij hem te zijn, hij ook grote offers voor mij moest brengen. Dit leidde tot veel ruzies en we waren allebei ongelukkig.
 
Pas toen ik besefte dat ik alleen echt gelukkig kon zijn als ik volledig op mezelf was aangewezen - en niet op iemand anders - kwam er verandering. Ik leerde vloeiender Nederlands spreken, ontmoette de plaatselijke bevolking en expats en maakte mijn eigen vrienden, los van mijn man. Ik begon ook te werken als jurist bij een internationaal marketingbedrijf. Ik nam nu echt de controle over mijn eigen leven en geluk.

Mijn man is ook een migrant. Hij komt oorspronkelijk uit Suriname, en verhuisde met zijn familie naar Nederland toen hij tien jaar oud was. Net als ik brengt hij ook zijn eigen cultuur mee in onze relatie. 
 
Mijn familie en mijn herkomstcultuur zijn nog steeds erg belangrijk voor mij. Ik zorg ervoor dat mijn kinderen – die half Surinaams en half Singaporees, maar tegelijkertijd ook 100% Nederlands zijn – met de verschillende cultuuraspecten te maken krijgen. Ik spreek mijn moedertaal Maleis met ze, zodat ze verbonden blijven met hun wortels en kunnen praten met familieleden uit Singapore. We vieren Eid/Suikerfeest samen met enkele Singaporese vrienden die we hier hebben en ik laat ze kennis maken met de Singaporese keuken door mijn dagelijkse kookkunsten. Onze roots zijn een belangrijk deel van ons leven en ik zorg ervoor dat mijn kinderen contact hebben met beide kanten van hun familie, door ze te bezoeken en ook door te videobellen.
 
Fast forward naar vandaag, maart 2022, waar we wonen in ons huis in Almere met drie jongens, en nog een meisje op komst in augustus, realiseer ik me hoe ongelooflijk veel ik ben gegroeid als persoon, als migrant, als moeder, als echtgenote, en als vrouw. Ik ben blij met wat ik hier in Almere de afgelopen twaalf jaar heb opgebouwd en ik zal mijn cultuur en tradities blijven doorgeven en nieuwe tradities maken om ook van te genieten.
 

Contentverzamelaar

Authors

Foto's, Interview en Tekst: Lyla Carrillo - van der Kaaden
Tekst Redactie: Babette Rondón
Fotostudio website: www.101studio.nl