Mijn naam is Gbemisola Ajebeku en ik ben geboren in de stad Lagos, Nigeria in het jaar 1990. De naam Gbemisola is een Yoruba naam. Zij betekent "draag mij naar rijkdom".

Lagos, de voormalige hoofdstad van Nigeria (nu is dat Abuja), is de grootste en dichtstbevolkte stad van het land. De agglomeratie Lagos telt in totaal meer dan 24 miljoen inwoners en is daarmee na Caïro in Egypte de grootste agglomeratie van Afrika. De filmindustrie van het land, bekend als Nollywood, is een van de grootste filmproducenten ter wereld, na Bollywood in India.

Nigeria is een divers multi-etnisch land met meer dan 520 gesproken talen. Hoewel Engels de officiële taal is, zijn "Hausa, Yoruba en Igbo" ook belangrijke talen in het land.
Yoruba is een etnische groep mensen die de Yoruba-taal spreken. Zij komen vooral voor in het zuidwestelijke deel van Nigeria. Mijn ouders, die beiden Yoruba zijn en hun 3 kinderen, waarvan ik de oudste ben, spreken allemaal Yoruba.

Ik heb mijn hele opleiding in Lagos genoten, van de lagere school tot de universiteit, waar ik onderwijsadministratie heb gestudeerd. Een paar jaar na mijn opleiding ontmoette ik mijn man in een kerk die we beiden bezochten en na een tijdje trouwden we en twee jaar later kregen we onze zoon.

In 2020 kreeg mijn man, die een Software Engineer is, een baan bij een Nederlands bedrijf en besloten we naar Nederland te emigreren. We verhuisden naar Nederland in februari 2020 met onze prachtige 3 jaar oude zoon; een paar weken voordat de lockdown begon. We woonden in Nieuw-Sloten, Amsterdam. 

Wat me fascineerde aan Amsterdam is hoe ouders fietskarren gebruikten om hun kinderen naar school te fietsen en de beschikbaarheid van essentiële infrastructuur die functioneel is voor de behoeften van mensen met een lichamelijke beperking. Ik vond het prachtig hoe overal bomen werden geplant en er geen open goten of elektriciteitspalen waren en hoe rustig de straten waren. Er waren geen auto's die naar elkaar toeterden en de fietsen hadden hun eigen paden. Ik vond het mooi om de oudere echtparen te zien wandelen in de parken.

Het moeilijkste voor mij waren het koude weer, het gemis van familie en het eten hier. De Nederlanders eten veel brood en aardappelen. Nigeria heeft een tropisch klimaat terwijl het weer in Nederland zo koud is. Het kostte tijd om ons lichaam te laten acclimatiseren in dit land. 
In Lagos kan ik overal op straat gemakkelijk betaalbaar zelfgemaakt eten kopen zoals moimoi, amala en ewedu etc. Terwijl je hier naar de supermarkten moet gaan om boodschappen te doen en als je geen geluk hebt, kan de dichtstbijzijnde supermarkt een beetje ver van je vandaan zijn. Ook miste ik mijn vrienden en familie.

In augustus 2020 hebben we besloten om een huis te kopen omdat mijn man niet meer naar zijn kantoor hoefde en de huur in Amsterdam vrij hoog is. Het is voordeliger om een huis te kopen dan te huren in Nederland. Uiteindelijk hebben we een huis gekocht en zijn we naar Almere verhuisd. Ik vond het eerst niet zo leuk in Almere omdat ik gewend was in de grote stad te wonen. Maar ik heb nieuwe vrienden gemaakt en ben het mooie landschap, de kleurrijke huizen en de serene omgeving gaan waarderen. Ik heb in Almere geleerd hoe belangrijk het is om deel uit te maken van een gemeenschap van vrienden en ik heb ook de schoonheid van de multiculturele samenleving leren waarderen. 

Een van de dingen die we van deze stad hebben geleerd is afvalscheiding. We sorteren ons plastic, voedselafval en andere zaken voor recycling.

Momenteel ben ik huisvrouw omdat we in verwachting zijn van ons tweede kind. Ik heb de tijd genomen om tijd met onze zoon door te brengen en ik volg ook Nederlandse lessen. Ik spreek Yoruba en Engels met mijn zoon en ik kook onze traditionele maaltijden om onze cultuur levend te houden.  Mijn levensmotto is om God altijd dankbaar te zijn, waar je ook bent.