Mijn naam is Magnolia. Ik ben in 1967 geboren in Colombia en kom uit Cali. Dit is na Bogota en Medellín de derde stad van Colombia. Cali wordt beschouwd als de "Salsa Hoofdstad van de Wereld", omdat deze stad gekenmerkt wordt door straatfeesten, dans en rumba.

Ook Medellin en Aruba waren enkele jaren mijn thuisbasis.

Ik ben de oudste van vier broers en zussen. Wij zijn van allochtone afkomst. Mijn vader was half Libanees en mijn moeder was  een vrouw uit Colombia, maar dan van Spaanse afkomst. Zoals veel Libanezen deden, emigreerde mijn grootvader van vaderskant vanwege zijn geloofsovertuiging naar Colombia. Hij trouwde met mijn grootmoeder. Zij kwam uit Barranquilla. 

De Syrisch-Libanese immigratie is één van de belangrijkste immigratiestromen in het land en heeft veel invloed op de Colombiaanse en de Caribische cultuur. 

In december 2002 verhuisde ik direct vanuit mijn geboorteland naar Nederland, naar Almere. Mijn zus woonde hier toen al. Ik kwam in de Regenboogbuurt te wonen; dat was in die tijd de meest noordelijke buurt van de stad. 

In het begin had ik moeite om de weg vinden omdat ik alle huizen zo op elkaar vond lijken. In Colombia ziet het er heel anders uit; daar maakt iedereen zijn eigen huis, in eigen stijl en met eigen materialen. 

Na mijn inburgeringstraject kon ik, omdat ik van beroep maatschappelijk werkster ben, gaan werken met mensen die net als ik, ook een inburgeringstraject moeten volgen. Na enkele jaren werd ik overgeplaatst naar het MBO. Ik geef hier o.a. Spaanse les. 

Eén van de leuke dingen aan Almere vind ik dat alles zo goed gepland en ordelijk is. Op de fiets hoef je niet bang te zijn dat een bus je omver rijdt. Ik houd erg van fietsen en in Almere is dat heel goed te doen. De wegen en het openbaar vervoer zijn zoveel veiliger dan in Colombia!

Ook is het leuk dat ik zo dicht bij Amsterdam woon. Ik vind die stad geweldig en kan dus makkelijk deelnemen aan de vele activiteiten die in Amsterdam te doen zijn. En omdat de afstanden in Nederland zo klein zijn vergeleken met die in Colombia, kan ik ook, als ik dat wil, heel veel andere steden en dorpen in het land bezoeken.  

Almere biedt veel mogelijkheden om, hoewel ik mij echt goed geïntegreerd voel, mijn eigen taal, cultuur en tradities in ere te houden. Dit doe ik o.a. door deel te nemen aan evenementen met andere Spaanstalige mensen. 

In 2008 heb ik me aangesloten bij een groep voor Latijns-Amerikaanse volksdansers in Almere, waar we onder andere de typische Colombiaanse Cumbia dansen. Cumbia is Colombiaanse volksmuziek en een volksdans. Ze is het resultaat is van de kruising van de inheemse/ indianencultuur, de Afrikaanse cultuur en, in mindere mate, de blanke (Spaanse) cultuur tijdens de verovering van Midden- en Zuid Amerika en de koloniale periode daarna. 

Thuis heb ik geprobeerd onze Colombiaanse cultuur door te geven aan mijn twee kinderen (1995 en 2000). We spreken Spaans, luisteren naar Latijnse muziek en we eten typische Colombiaanse gerechten.  Aangezien ze perfect Spaans spreken, kunnen ze zonder problemen communiceren met familie en vrienden wanneer we naar Colombia gaan.

Colombia is na Nederland de grootste exporteur van bloemen en de grootste in anjers. Wat een “tulp” symboliseert en vertegenwoordigt voor een Nederlander, vertegenwoordigt de “Colombiaanse anjer” voor mij.  

Almere is echt een multi-culturele stad. Door die grote diversiteit aan culturen en nationaliteiten in Almere ben ik me hier heel snel thuis gaan voelen en ben ik ook volledig geïntegreerd. Ik vind het heel fijn dat ik niet de enige buitenlandse hier ben.