Ik ben Shanta. Ik ben geboren in Derai in Sunamganj district Bangladesh. Sinds november 2017 woon ik in Almere. Mijn wijk heet Almere Waterwijk. Dit is mijn verhaal:

Ik ben de 4e van mijn vijf broers en zussen. Mijn vader was werkzaam in het onderwijs als hoofd van een lagere school en mijn moeder een huishoudster. Ik heb in Bangladesh een Bachelor in Politieke Studies afgerond. Na mijn afstuderen werkte ik als assistent-leraar op een basisschool in mijn dorp. 

In juli 2017 ben ik getrouwd. Een van de gedenkwaardige delen van mijn leven is, dat mijn man vlak voor onze trouwdag een baan in Nederland heeft bemachtigd. Mijn man erkent mij altijd als zijn geluksbrenger. In datzelfde jaar, in de maand oktober, landde ik met mijn man in Nederland. We woonden eerst een maand in Haarlem, daarna verhuisden we naar Almere. 

Omdat ik in de winter kwam, was ik verbaasd toen ik voor het eerst in mijn leven sneeuw zag. Ik herinner me die dag nog steeds, ik heb de hele dag met sneeuw gespeeld. Ik zwierf door mijn buurt en genoot van de natuur, gekleurd met een betoverend wit omhulsel. Tijdens een videogesprek met mijn neef, vroeg hij om wat sneeuw naar hem in Bangladesh te sturen. 

Aangezien het weer in mijn land meestal broeierig warm is, hou ik hier zowel van de zomer als van de winter. Ik kijk graag naar sneeuwval bij een kopje thee met een muziekje. Mijn ervaring is echter dat het voor de nieuwkomers een grote uitdaging is om zich aan dit weer aan te passen, vooral in de winter.

Ik was ook onder de indruk van het feit dat alle treinen in Nederland op groene energie rijden.  

Aanvankelijk voelde ik me erg eenzaam omdat ik mijn familie erg miste en mijn man een groot deel van zijn tijd op kantoor doorbracht. Ik bracht veel tijd door om via sociale media contact te houden met familie en vrienden in Bangladesh. Toch mis ik mijn familie. Het niet beheersen van de Nederlandse taal was een andere factor in het worstelen met eenzaamheid. Het beperkte mij bij het praten, begrijpen en vrienden maken. Ik heb sterk het gevoel dat het noodzakelijk is om de taal van dit land te beheersen om de cultuur, maatschappij en traditie op een effectieve manier te leren kennen.

Ik heb gemerkt dat iedereen hier zeer gedisciplineerd en punctueel is, maar ik was er niet aan gewend. Gelukkig kreeg ik na 1 jaar de kans om samen met mijn man een jaar in Amsterdam op hetzelfde kantoor te werken. Het heeft me geholpen om mijn interpersoonlijke vaardigheden te ontwikkelen en vertrouwd te raken met de Nederlandse werkomgeving. 
 
In 2020 kreeg ik een ongeluk en brak ik mijn onderruggengraat. Het veranderde het doel van mijn leven. Na een tijdje van genezing, begon ik de Nederlandse taal te leren. Ik realiseerde me dat ik Nederlands moest leren voor mijn werk en carrière. Het was niet gemakkelijk om een nieuwe taal te leren. Op school ontmoette ik veel mensen die het ook probeerden te leren. Gelukkig ben ik dit jaar geslaagd voor het inburgeringsexamen.

Ik realiseer me dat ik eerder op Nederlandse taalles had moeten gaan. Ik denk dat iedereen zo snel mogelijk na zijn komst hier moet beginnen met het leren van de Nederlandse taal. Het helpt om vertrouwd te raken met deze cultuur.

Als ik mijn land bezoek zie ik veel verschillen tussen mijn land en Nederland. Hier kunnen vrouwen zich kleden zoals ze willen en de omgeving is erg veilig en vriendelijk voor de vrouwen. Vooral vanwege de vrijheid van vrouwen denk ik er niet eens aan om terug te gaan naar mijn land.

Ik ben altijd respectvol en nieuwsgierig naar nieuwe culturen. Ik ben geïnteresseerd in het leren van alle positieve dingen van een nieuwe cultuur met respect voor mijn eigen cultuur. Ik heb uitstekende buren die erg vriendelijk en behulpzaam zijn. Tot nu toe voel ik me gelukkig met het leven hier.